Historie życia twórców psychologii jako podstawa zrozumienia ich naukowych koncepcji

Słowa kluczowe: historia życia, biografia, naukowe koncepcje, edukacja akademicka

Abstrakt

Doświadczenia wyniesione z pracy ze studentami wyraźnie wskazują, że umieć i rozumieć, to często dwa zupełnie różne aspekty odnoszące się do posiadanej wiedzy. Poznanie koncepcji naukowych na gruncie psychologii sprowadza się często do wiedzy o samych faktach ujętych w definicje, reguły, założenia i podziały, bez rozumienia sensu i przyczyn ich powstania. Uczenie psychologii przynosi najbardziej pozytywne wyniki wówczas, gdy młodzi ludzie wiedzę nie tylko zapamiętują, ale przede wszystkim rozumieją. Odniesienie założeń teoretycznych głównych koncepcji psychologicznych do historii życia ich twórców pozwala zdobywaną wiedzę sensownie analizować, rozumieć i praktycznie implikować.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogramy autorów

Justyna Iskra, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Dr, adiunkt w  Katedrze Psychologii Ogólnej w Instytucie Psychologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II.

Waldemar Klinkosz, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Dr hab., prof. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, kierownik Katedry Psychologii Różnic Indywidualnych w Instytucie Psychologii UKSW.

Bibliografia

Baran A., Komunikacja dydaktyczna, w: Wykładowca doskonały: podręcznik nauczyciela akademickiego, red. A. Rozmus, Warszawa 2013, s. 17–49.

Buckley K. W., Mechanical Man: John Broadus Watson and the Beginnings of Behaviorism, New York 1989.

Bühler C., Bieg życia ludzkiego, przeł. E. Cichy, J. Jarosz, Warszawa 1998.

Cottrell S., Podręcznik umiejętności studiowania, przeł. T. Piwowarczyk, J. Spólny, Poznań 2007.

Hannush M. J., John B. Watson Remembered: An Interview with James B. Watson, „Journal of the History of the Behavioral Sciences”, 23 (1987) s. 137–138.

Historia, poznanie i przekaz, red. B. Jakubowska, Rzeszów 2000.

Runyan W. M., Historie życia a psychobiografia: badanie teorii i metody, przeł. J. Kasprzewski, Warszawa 1992.

Rzepa T., Metoda psychobiograficzna: nadzieja czy klęska?, w: O biografii i metodzie biograficznej, red. T. Rzepa, J. Leoński, Poznań 1993, s. 33–42.

Schultz D. P., Schultz S. E., Historia współczesnej psychologii, przeł. R. Andruszko, Kraków 2008.

Siek S., Osobowość Słowackiego na podstawie psychologicznej analizy jego utworów dramatycznych, Warszawa 1970.

Soroko E., Określanie wad i zalet metod generowania autonarracji, w: Badania narracyjne w psychologii, red. M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko, Warszawa 2010, s. 101–128.

Soroko E., Wybrane sposoby analizy autonarracji w diagnozie klinicznej na przykładzie paranoicznego zaburzenia osobowości, „Roczniki Psychologiczne”, 16 (2013) s. 9–35.

Straś-Romanowska M., Psychologia wobec małych i wielkich narracji, w: Psychologia małych i wielkich narracji, red. M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko, Warszawa 2010, s. 21–40.

Trzebiński J., Narracja jako sposób rozumienia świata, Gdańsk 2002.

Uchnast Z., Hermeneutyka w psychologii jako nauce humanistycznej, w: Hermeneutyka a psychologia, red. A. Gałdowa, Kraków 1997, s. 51–62.

Watson J. B., Autobiography, w: A history of Psychology in Autobiography, red. C. Murchison, Worcester, ma 1936, t. 3, s. 271–281.

Watson J. B., Psychological Care of the Infant and Child, New York, 1928.

Opublikowane
2020-09-08
Dział
Studia i rozprawy