Myślenie według świata wartości

Przestrzenie (w) dialogu pedagogów serca

Słowa kluczowe: aksjologia, dialog, humanizm, pedagogika serca, transgresja

Abstrakt

Tytuł opracowania nawiązuje do tytułu szkiców filozoficznych Myślenia według wartości autorstwa ks. Józefa  Tischnera. Przestrzeń (w) dialogu pedagogów serca – to ukazanie osobowych doświadczeń i dwóch perspektyw zaangażowania (działania) na rzecz drugiego człowieka. Świat wartości jako płaszczyzna (w) dialogu ukazana  jest w  treściach doświadczeń i refleksji Marii Grzegorzewskiej (1888 - 1967)  – człowieka wielkiego serca oraz Marii Łopatkowej (1927-2016) - pedagoga serca. W intersubiektywnej przestrzeni doświadczeń wybrzmiewa wrażliwość aksjologiczna pedagogów zaangażowanych. Ukazane myśli i refleksje odsłaniają humanizm idei oraz wymiary działalności pedagogów serca na wielu polach praktyki. To co łączy i przenika obie postaci – to relacja wartości. Ukazane doświadczenia osobowe i przytoczone narracje kobiet – pedagogów serca - są w istocie obrazem filozofii osoby. W personalnym dialogu obecne są twórcze inspiracje. Perspektywa prowadzonych rozważań dokonywana jest w trzech płaszczyznach odniesienia: dialogu z drugim w obszarze zaangażowania sercem, spotkania pedagogów w obszarze wymiany myśli wokół wartości osobowych doświadczeń życiowych oraz istoty i znaczenia aktywności człowieka –gotowego do przekraczania siebie - jako sprawczej transgresji o charakterze twórczym.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Buber M., Filozofia dialogu, tłum. B. Baran, Kraków 1991.

Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, tłum. J. Doktór, Warszawa 1992.

Buber M., Problem człowieka, tłum. R. Reszke, Warszawa 1993.

Doroszewska J.,W stronę człowieka, w: Wspomnienia o Marii Grzegorzewskiej, red. U. Eckert, M. Gawarecka, Warszawa 1989, s. 66–67.

Dziecko i miłość: jak powstawała pedagogika serca, cz. 1-2: Maria Łopatkowa, Warszawa–Kraków 2005.

Fromm E., O sztuce miłości, Warszawa 1971.

Fromm E., Ucieczka od wolności, tłum. O. i A. Ziemilscy, Warszawa 2003.

Gadamer H.G., Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej, tłum. B. Baran, Warszawa 2007.

Grzegorzewska M., Pedagogika specjalna: skrypt wykładów. Warszawa 1957.

Grzegorzewska M., Wybór Pism, Warszawa 1989.

Grzegorzewska M., Listy do młodego nauczyciela, cykl I–III. Warszawa 1996.

Grzegorzewska M., Listy do młodego nauczyciela, cykl I–III. Warszawa 2002.

Ingarden R., Książeczka o człowieku, Kraków 1987.

Kozielecki J., Koncepcja transgresyjna człowieka. Analiza psychologiczna, Warszawa 1987.

Kozielecki J., Z Bogiem albo bez Boga, Warszawa 1991.

Kozielecki J., Człowiek wielowymiarowy, Warszawa 1996.

Kozielecki J., Psychotransgresjonizm. Nowy kierunek psychologii, Warszawa 2001.

Kozielecki J., Transgresja i kultura, Warszawa 2002.

Kozielecki J., Psychotransgresjonizm – zarys nowego paradygmatu, w: Nowe idee w psychologii, red. J. Kozielecki, Gdańsk 2009, s. 330–347.

Łopatkowa, M., Pedagogika serca, Warszawa 1992.

Maslow A.H., W stronę psychologii istnienia, tłum. I. Wyrzykowska, Warszawa 1986.

Maslow A.H., Motywacja i osobowość, tłum. P. Sawicka, Warszawa 1990.

Obuchowski K., Człowiek intencjonalny, czyli o tym, jak być sobą, Warszawa 1993.

Stróżewski W., Istnienie i wartość, Kraków 1981.

Suchodolski B., Kim jest człowiek?, Warszawa 1985.

Tischner J., To co najważniejsze, Kraków 1973.

Tischner J., Spotkanie w horyzoncie zła, „Analecta Cracoviensia”, 13 (1981) s. 85–103.

Tischner, J., Bezdroża spotkań, „Analecta Cracoviensia”, 12 (1980) s. 137–172.

Tischner J., Spór o istnienie człowieka, Kraków 1999.

Tischner J., Myślenie według wartości, Kraków 2000.

Tischner J., Miłość w czasach niepokoju. Niepublikowane wykłady, wybór i oprac. J. Podsadecka, Kraków 2021.

Witkowski L., Uniwersalizm pogranicza. O semiotyce kultury Michała Bachtina w kontekście edukacji, Toruń 2000.

Wróblewska H.M., Transgresje w biograficznych doświadczeniach wybitnych pedagogów – Marii Montessori i Janusza Korczaka, „Podstawy Edukacji”. 10 (2017) s. 13–32, DOI: 10.16926/pe.2017.10.02.

Wróblewska M., Expanding the Boundaries of Self: Self-Realization, Trangression, and Creative Competence, „Rocznik Teologii Katolickiej”, 17 (2018) nr 2, s. 163–174, DOI: 10.15290/rtk.2018.17.2.12.

Wróblewska M., Człowiek – Sprawca transgresyjny. Podejście badawcze w aspekcie twórczym i biograficznym, w: Homo transgressivus w poszukiwaniu sensu istnienia. Od transgresji do transcendencji?, red. A. Ciążela, S. Jaronowska, Warszawa 2019, s. 155–177.

Wróblewska M., Granice i transgresje (w) edukacji?, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny”, 39 (2020) nr 3, s. 203–215, DOI: 10.17951/lrp.2020.39.3.203-215.

Wróblewska M., Podmiotowość i Twórczość. Przestrzenie rozwoju duchowego w świetle poetyckiej myśli Karola Wojtyły, „Studia Paedagogica Ignatiana”, 24 (2021) nr 1, s. 101–117, DOI: 10.12775/SPI.2021.1.005.

Opublikowane
2021-12-04
Dział
Studia i rozprawy