Women and Men in Argentinean Political Tradition (1810–1947)

  • Avital Hecht Head of Pre-Academic Studies and shoa Memorial Center in Academic College of Education-Gordon, Haifa, Israel
Słowa kluczowe: Isabel Perón, Eva (Evita) Perón, Juan Domingo Perón, tradycja polityczna

Abstrakt

María Estela Martínez de Perón, znana jako Isabel Perón, została prezydentem Argentyny po śmierci męża w 1974 r. Po raz pierwszy pełniła funkcję wiceprezydenta męża, Juana Domingo Peróna, podczas jego trzeciej kadencji, od 1973 r.

W porównaniu z Peronem, najbardziej legendarnym przywódcą Argentyny, rządzącym w latach 1976–1974, Isabel (trzecia żona Perona) nie posiadała widocznych umiejętności przywódczych. Isabel znacznie różniła się od drugiej żony Perona, Evy (Evita) Perón, którą postrzegano jako „świętość” w oczach mieszkańców kraju. Eva była partnerem Perona podczas dochodzenia do władzy przed pierwszą kadencją w latach 1951–1946, towarzyszyła mu podczas kampanii wyborczej, w której został wybrany na drugą kadencję. Peron został obalony z urzędu w 1955 r. W wyniku wojskowego zamachu stanu. Jego druga kadencja rozpoczęła się od próby przedstawienia kandydatury Ewy na wiceprezydenta, zabieg okazał się nieskuteczny, ponieważ dowódcy wojskowi, pierwotni partnerzy Perona, nie poparli kandydatury Evy.

Bardzo niewiele kobiet odgrywało kluczową rolę w historii Argentyny. Zmiana nastąpiła jednak podczas pierwszej kadencji Perona, który popar zdobycie praw wyborczych przez kobiety w 1947 r. Chociaż Isabel nie jest uważana za świętą, taką jak Ewa, jej postać może być analizowana jako osoba towarzysząca Peronowi w życiu osobistym i politycznym, a także jako kluczowa postać w historii Argentyny.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Perón E., Mensajes y Discursos, Buenos Aires 1999.

Perón E., Yo Evita: habla a las mujeres: patria, pueblo, recuperación, Buenos Aires 1987.

Barrancos D., Inclusión / Exclusión. Historia con mujeres. Buenos Aires 2001.

Barrancos D., Mujeres en la sociedad argentina. Una historia de cinco siglos, Buenos Aires 2012.

Font M., La Mujer: Encuesta Feminista Argentina, Buenos Aires 1921.

Gaitán M., The terminology of machismo, Chicago 1975.

Dictatorship in Spanish America, ed. H. Hamill, New York 1965.

Mizraje M. G., Intimidad y Política: diario, cartas, y recuerdos de Mariquita Sánchez de Thompson, Buenos Aires 2003.

Navarro M., Evita, Buenos Aires 1981.

Pigna F., Mujeres tenían que ser, Buenos Aires 2011.

Seqeira D., The Machismo and Marianismo Tango, Pittsburgh 2009.

Barrancos D., ‘Las mujeres y su causa,’ Sociedad, 2005, No 2308.

Barrancos D., ‘Socialismo y sufragio femenino. Notas para la historia 1890–1947’, in: El Partido Socialista en Argentina, H. Camarero, & C. Herrera, Buenos Aires 2005.

Barrancos D., ‘Problematic Modernity: Gender, Sexuality and Reproduction in Twentieth-Century Argentina,’ Journal of Women’s History, 2006, Vol. 18, No. 2, pp. 123–150.

Castro P., ‘El Caudillismo en América Latina, Ayer y Hoy,’ Política y Cultura, 2007, No 27,

pp. 2–31.

Carrio E.M., M. Méndez-Montalvo, and J. Ballington, ‘Los retos de la participación de las

mujeres en la Parlamento. Una nueva mirada al caso argentino,’ Mujeres en el Parlamento.

Más allá de los números, 2002, pp. 135–146.

Chevalier F., ‘The Roots of Caudillismo,’ in: Caudillos: Dictators in Spanish America, ed. H. Hamill, New York 1965.

Fuller N., ‘Sujetos sexuados, modernidad y cultura en América Latina,’ in: En Torno a la Polaridad Machismo- Marianismo. Hojas del Warmi, 1992, No 4 , pp. 54–68.

Moscatelli M., ‘La Liga Patriótica Argentina. Una propuesta nacionalista frente a la conflictibilidad social de la década de 1920’, La trama de la comunicación, 2007, No 7.

Nari M., ‘Feminismo y diferencia sexual. Análisis de la “Encuesta Feminista Argentina” de 1919,’ Boletín de historia argentina y Americana – Dr. Emilio Ravignani. Tercera serie, 1995, No 12.

Navarro M., ‘Evita, el Peronismo y el Feminismo’, in: Racionalidad en el Peronismo, eds. J. E. Miguens y F. C. Turner, Buenos Aires 1988, p. 117–166.

Palermo S., ‘Quiera el hombre votar, quiera la mujer votar: género y ciudadanía política en Argentina (1912–1947),’ in: El Sufragio Femenino en América Latina, comp. C. Barry, Buenos Aires 2006, pp. 1–68.

Pigna F., La Liga Patriótca Asesina, www.elhistoriador.com.ar.

Rachum I., ‘Leadership in times of crisis,’ Bar Ilan Studies in History, Ramat Gan 2011, pp. 117–139.

Schein V., ‘Sex roles stereotypes and requisite management characteristics past present and future,’ in: National Center of Management Research and Development, London 1989, pp. 151–154.

Scott J. W., ‘Gender: A Useful Category of Historical Analysis,’ American Historical Review, 1986, No 91 (5), pp. 1053–1075.

Stevens E. P., ‘Machismo and Marianismo,’ Society, 197310 (6), pp. 57–71.

Vallejos S., ‘Recuperando a Mariquita,’ Página, 200812, 20.2.2008.

Valobra A. M., ‘Feminismo, sufragismo y mujeres en los partidos politicos en la Argentina de la primera mitad del siglo XX’, Amnis, 2008, No 8, pp. 12–39.

Opublikowane
2019-12-27
Dział
Studia i rozprawy